ای ایران سرود ملی غیررسمی ایران و نام یکی از مشهورترین سرودهای میهنی وملی گرایانه ایران، ساخته روحالله خالقی است. این سرود نه پیش از انقلاب اسلامی در ایران و نه پس از آن، سرود ملی رسمی نبوده است ولی به نظر میرسد که خود مردم ایران آنرا به عنوان سرود ملی به رسمیت شناختهاند و در گردهماییهای خود آنرا به عنوان سرود ملی میخوانند.
این سرود را روحالله خالقی در سال ۱۳۲۳ در آواز دشتی آفریده و بعدها حسین گلگلاب شعر آنرا سروده است. ویژگی برجستهٔ شعر ای ایران آن است که همهٔ واژگان آن به زبان پارسی است و در آن هیچ واژه بیگانهای به کار نرفته است.
متن سرود:
ای ایران ای مرز پرگُهر | ای خاکت سرچشمهٔ هنر | |
دور از تو اندیشهٔ بَدان | پاینده مانی تو جاودان | |
ای دشمن ار تو سنگ خارهای من آهنم | جان من فدای خاک پاک میهنم | |
مهر تو چون، شد پیشهام | دور از تو نیست اندیشهام | |
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما | پاینده باد خاک ایران ما | |
سنگ کوهت درّ و گوهر است | خاک دشتت بهتر از زر است | |
مهرت از دل کِی برون کنم | بَرگو بی مهرِ تو چون کنم | |
تا گردش جهان و دور آسمان بهپاست | نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست | |
مهر تو چون، شد پیشهام | دور از تو نیست اندیشهام | |
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما | پاینده باد خاک ایران ما | |
ایران ای خرّم بهشت من | روشن از تو سرنوشت من | |
گر آتش بارد به پیکرم | جز مهرت در دل نپرورم | |
از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم | مهر اگر برون رود گِلی شود دلم | |
مهر تو چون، شد پیشهام | دور از تو نیست اندیشهام | |
در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما | پاینده باد خاک ایران ما |