سربازان گمنام کورش  بزرگ

سربازان گمنام کورش بزرگ

کورش آسوده بخواب زیرا که ما بیداریم
سربازان گمنام کورش  بزرگ

سربازان گمنام کورش بزرگ

کورش آسوده بخواب زیرا که ما بیداریم

بیت شعر بسیار قدیمی در وصف کوروش


 سمعانی شاعر ایرانی متولد 506 هجری قمری در بیت شعری به زبان عربی به کوروش اشاره میکند و به اقدامات او فخر میورزد:


و بیت المقدس المعمور بیت

ورثناه عن التقدمینا

 

بناه کورش البانی المعالی

امر الله خیر الامرینا

 

 سمعانی شاعر قرن ششم هجری قمری

 


 در این شعر مشاهده میشود که سمعانی به اقدامات کوروش در خصوص یهودیان اشاره میکند و میگوید کوروش به امر خدا بیت المقدس را باز سازی کرده است.

 

 یاد و خاطره کوروش و پادشاهان هخامنشی بعد از سقوط هخامنشیان به دست اسکندر و کشتار علما و کاتبان و خوانندگان خطوط میخی باستانی از سوی مردم عادی که سواد خواندن خطوط میخی را نداشتند فراموش شد. در دوران اشکانی و ساسانی خط میخی پهلوی جایگزین خط میخی منقرض شده پارسی باستان شد و این تغییر خط باعث شد تا دیگر هیچگاه این کتیبه های میخی خوانده نشوند تا تحقیقات چند قرن اخیر و کشف رمز خطوط میخی.

 

از این رو مورخین دوران اسلامی در مورد پادشاهان باستانی ایران و مخصوصا کوروش به اساطیر و نوشته های یهودیان استناد میکردند و کوروش را آنطور که در منابع یهودی اورده شده بود در کتاب ها و تفسیر های خود اوردند.

علت آنکه کوروش در این شعر فرستاده خدا و باز سازی کننده بیت المقدس است نیز چنین است. چراکه در کتاب عهد عتیق یهودیان کوروش مورد خطاب خداوند قرار میگیرد و به یهودیان آزاد شده ای که به فلسطین میرفتند کمک میکند تا معبد مقدسشان را دوباره از نو بسازند.

 

مورخین بسیاری در دوران اسلامی به کوروش اشاره داشتند که میتوان به ربعی بن حراش عبسی ، طبری، مسعودی، محمد ابن سایب کلبی و... اشاره کرد.

شعر حق پرست در وصف کوروش بزرگ


جهان در سیاهی فرو رفته بود
به بهبود گیتی امیدی نبود

نه شایسته بودی شهنشاه مرد
رسوم نیاکان فراموش کرد

بناکرد معبد به شلاق و زور
نه چون ما برای خداوند نور

پی کار ناخوب دیوان گرفت
خلاف نیاکان به قربان گرفت

نکرده اراده به خوبی مهر
در اویخت با خالق این سپهر

در آواز مردم به جایی رسید
که کس را نبودی به فردا، امید

به درگاه مردوک یزدان پاک
نهادند بابل همه سر به خاک

شده روزمان بدتر از روز پیش
ستمهای شاهست هر روز بیش

خداوند گیتی و هفت آسمان
ز رحمت نظرکرد بر حالشان

برآن شد که مردی بس دادگر
به شاهی گمارد در این بوم وبر

چنین خواست مردوک تا در جهان
به شاهی رسد کوروش مهربان

سراسر زمینهای گوتی وماد
به کوروش شه راست کردار داد

منم کوروش و پادشاه جهان
به شاهی من شادما ن مردمان

منم شاه گیتی شه دادگر
نیاکان من شاه بود و پدر

روان شد سپاهم چو سیلاب و رود
به بابل که در رنج و آزار بود

براین بود مردوک پروردگار
که پیروز گردم در این کارزار

سرانجام بی جنگ و خون ریختن
به بابل درآمد ، سپاهی ز من

رها کردم این سرزمین را زمرگ
هم امید دادم همی ساز وبرگ

به بابل چو وارد شدم بی نبرد
سپاه من آزار مردم نکرد

اراده است اینگونه مردوک را
که دلهای بابل بخواهد مرا

مرا غم فزون آمد از رنجشان
ز شادی ندیدم در آنها نشان

نبونید را مردمان برده بود
به مردم چو بیدادها کرده بود

من این برده داری برانداختم
به کار ستمدیده پرداختم

کسی را نباشد به کس برتری
برابر بود مسگر ولشکری

پرستش به فرمانم آزاد شد
معابد دگر باره آباد شد

به دستور من صلح شد برقرار
که بیزار بودم من از کارزار

به گیتی هر آن کس نشیند به تخت
از او دارد این را نه از کار بخت

میان دو دریا در این سرزمین
خراجم دهد شاه و چادر نشین

ز نو ساختم شهر ویرانه را
سپس خانه دادم به آواره ها

نبونید بس پیکر ایزدان
به این شهر آورده از هر مکان

به جای خودش برده ام هر کدام
که دارند هر یک به جایی مقام

ز درگاه مردوک عمری دراز
بخواهند این ایزدانم به راز

مرا در جهان هدیه آرامش است
به گیتی شکوفایی دانش است

غم مردمم رنج و شادی نکوست
مرا شادی مردمان آرزوست

چو روزی مرا عمر پایان رسید
زمانی که جانم ز تن پر کشید

نه تابوت باید مرا بر بدن
نه با مومیایی کنیدم کفن

که هر بند این پیکرم بعد از این
شود جزئی از خاک ایران زمین

صادق علی حق پرست

شعر زیبای رحیم خراسانی درباره ی کوروش بزرگ

ای کوروش شاه شاهان

منشور تو پایدار در همه روزگاران

 

ای مهرت جاودان در دل  انسان

همیشه سر فراز در همه دوران

 

نامت زنده در یادها و اذهان

 پیامت رهنما در هر زمان

 

ای دل داده به عشق تو هر پیر جوان

ای شاه شاهان ای کوروش پدر ایران.

 

 

 رحیم خراسانی

سخنرانی محمدرضا شاه پهلوی در پاسارگاد جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران


 

پاسارگاد - ۲۰ مهر ۱۳۵۰



کورش کبیر

 

شاه بزرگ،


شاه شاهان،

 

شاه هخامنشی،

 

شاه ایران زمین،

 

از جانب من، شاهنشاه ایران،

 

و از جانب ملت من،

 

بر تو درود باد.

 

در این لحظه پرشکوه تاریخ ایران، من و همه ایرانیان، همه فرزندان این شاهنشاهی کهن که دوهزار و پانصد سال پیش بدست تو بنیاد نهاده شد، در برابر آرامگاه تو سر ستایش فرود می‌آوریم و خاطره فراموش نشدنی تو را پاس می‌داریم همه ما در این هنگام که ایران نو با افتخارات کهن پیمانی تازه می‌بندد، ترا بنام قهرمان جاودان تاریخ ایران، به نام بنیانگذار کهنسال ترین شاهنشاهی جهان، به نام آزادی بخش بزرگ تاریخ، به نام فرزند شایسته بشریت، درود می‌فرستیم.

 

کورش!

 

ما امروز در برابر آرامگاه ابدی تو گرد آمده‌ایم تا بتو بگوئیم:

 

آسوده بخواب، زیرا که ما بیداریم،

 

و برای نگاهبانی میراث پرافتخار تو همواره بیدار خواهیم بود.

 

سوگند یاد می‌کنیم که آن پرچمی را که تو دوهزار و پانصد سال پیش برافراشتی همچنان افراشته و در اهتزاز نگاه خواهیم داشت.

 

سوگند یاد می‌کنیم که بزرگی و سربلندی این سرزمین را بعنوان ودیعه‌ای مقدس که گذشتگان ما به ما سپرده‌اند با اراده‌ای پولادین حفظ خواهیم کرد، و این کشور را سربلندتر و پیروزتر از همیشه به آیندگان خویش خواهیم سپرد.

 

سوگند یاد می‌کنیم که سنت بشر دوستی و نیک اندیشی را که تو اساس شاهنشاهی ایران قرار دادی، همواره پاس خواهیم داشت و همچنان برای مردم جهان پیام آور دوستی و حقیقت خواهیم بود.

 

در این بیست و پنج قرن، کشور تو و کشور من، شاهد سهمگین ترین حوادثی شد که در تاریخ جهان برای ملتی روی داده‌است، و با اینهمه هرگز این ملت در برابر دشواریهای گران‌سر تسلیم فرود نیاورد.

 

در طول دوهزار و پانصد سال، هر وجب از خاک این مرز و بوم با خون دلیران و جانبازان ایران زمین آبیاری شد، تا ایران همچنان زنده و سربلند بماند، بسیار کسان بدین سرزمین روی آوردند تا آن را از پای در آورند، اما همه آنان رفتند و ایران بر جای ماند و در همه این مدت، علیرغم تیرگیها، این سرزمین فروغ جاودان همچنان تجلی گاه اخلاق و کانون ابدی اندیشه باقی ماند. اکنون ما در اینجا گرد آمده‌ایم تا با سربلندی به تو بگوئیم که:

 

پس از گذشت بیست و پنج قرن، امروز نیز مانند دوران پر افتخار تو، پرچم شاهنشاهی ایران پیروزمندانه در اهنزاز است. امروز نیز مانند روزگار تو نام ایران در سراسر گیتی با احترام و ستایش بسیار در آمیخته‌است.

 

امروز نیز همانند عصر تو، ایران در صحنه پر آشوب جهان پیام آور آزادگی و بشر دوستی و پاسدار والاترین آرمانهای انسانی است.

 

مشعلی که تو بر افروختی و در طول دو هزار و پانصد سال هرگز در برابر تندبادهای حوادث خاموش نشد، امروز نیز فروزان تر و تابناک تر از همیشه در این سرزمین نورافشان است، و فروغ آن همچون دوران تو، از مرزهای ایران زمین بسیار فراتر رفته‌است.

 

کورش!

 

شاه بزرگ،

 

شاه شاهان،

 

آزادمرد آزادمردان و قهرمان تاریخ ایران و جهان،

 

آسوده بخواب، زیرا که ما بیداریم و همواره بیدار خواهیم بود.