سکه های داریوش بزرگ ، از طلای ناب و به نام خود او " دریک " نامیده میشد ، و ساتراپ ها و شهربان ها فقط قادر به ضرب سکه های نقره بودند. معمولا در دوران باستان ، تجارت از طریق مبادله کالا به کالا صورت میگرفت ولی با روی کار آمدن هخامنشیان ، و تثبیت اوضاع اقتصادی در عصر داریوش ، در بیشتر نقاط امپراتوری ، سکه و پول وسیله مبادله گردید ، و اندک اندک بانکها نقش مهمی در فعالیت های اقتصادی ایفا کردند. دکتر گیرشمن از یک بانکدار یهودی در قرن هفت قبل از میلاد ، نام میبرد ، که این بانک امور رهن و اجاره ، اعتبار متحرک و امانات را انجام میداد و سرمایه آن در مورد منازل ، مزارع ، چهارپایان و کشتی های تجاری به کار میرفت. این بانک از عملیات مربوط به حساب جاری و چک اطلاع داشت. بانک دیگری نیز در دوره هخامنشی فعالیت میکرد که به نام شخصی به نام " موراشی " بود که در مقابل اخد پول و مال ، قنوات را حفر میکرد و آب را به کشاورزان میفروخت... ظهور بانک های خصوصی یکی از ویژگی های جالب اقتصادی دوران هخامنشی است. در دوران هخامنشی ، کار وام دادن در دست پرستشگاه ها بود که تنها واحد بزرگ اقتصادی بودند ، وام های کشاورزی ظاهرا بدون بهره بودند ، ولی قید میکردند که اگر وام سر وقت باز پرداخت نشود ، ۲۵ درصد بر آن افزوده خواهد شد. در وام های غیر کشاورزی نیز نرخ بهره ۲۰ در صد بود. اگر فرد گیرنده وام ، شخص معتبری نبود ، در صورتی که وام در وقت موعود باز پرداخت نمیشد ، جریمه ای سخت بر آن افزوده میشد.
در مورد افراد غیر معتبر ، فرد وام دهنده ، یک خانه ، یک تکه زمین یا یک برده را در قبال دادن وام ، به عنوان گروگان میگرفت. در اینگونه موارد ، اجاره ای برای گروگان و بهره برداری برای پول منظور نمیشد ، اگر بدهکار در پرداخت کوتاهی میکرد ، بستانکار گروگان را به چنگ آورده بود. وام های دیگری نیز در بانک های دوره هخامنشی ، داده میشدند که هم گرو و هم بهره میخواستند و قید میکردند که: "...هرچه در شهر و بیرون از شهر از آن اوست ، گرو است..."
در وام هایی که به قصد کارزایی و اشغال به بستگان و دوستان داده میشد ، نه بهره و نه گروی مطالبه میشد. در بانک های دوره هخامنشی ، پرداخت وام به صورت قستی نیز امکان پذیر بود. به طوریکه به گفته آلبرت اومستد ، زمین و ملک و خانه و چهارپایان را میشد به صورت نسیه خریداری کرد. البته گروهی از بانک های هخامنشی ، پول را به نرخ های رسام آوری میدادند. مثلا بانک " برادران موراشی " پول را به نرخ ۴۰ درصدی قرض میدادند.
تاریخ اجتماعی ایران ، مرتضی راوندی ، جلد ۱
ای نام تو بهترین سرآغاز
بی نام تو نامه کی کنم باز
نظامی
به نام آفریننده ی زیبایی ها
درود بر همه ی کسانی که در سراسر جهان این برگه را میخوانند.
این برگه هدف خود را زنده نگه داشتن یاد و خاطره ی کورش بزرگ اعلام میکند.
در این برگه از مطالب متنوع استفاده میکنیم تا بر تاثیر گذاری مطالب بیفزاید.
هدف ما توهین به هیچ قوم و گروه و ... نیست و از هیچ گروه سیاسی پیروی نمیکنیم.
این برگه تابع منشور کورش بزرگ نخستین اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
امیدواریم که ما را در این مسیر یاری فرمایید.
راه های مشاهده ی این برگه:
سپاس
سربازان گمنام کورش بزرگ - Anonymous Soldiers Cyrus the Great